مبانی نظری سیتوکین ها،آدنوزین دآمیناز، -اینترلوکین–6، – سیتوکین¬های ایمنی اختصاصی، مؤثر در التهاب ایمنی
سیتوکین ها،آدنوزین دآمیناز، اینترلوکین–6، سیتوکین¬های ایمنی اختصاصی، مؤثر در التهاب ایمنی,مبانی نظری سیتوکین ها،آدنوزین دآمیناز، اینترلوکین–6، سیتوکین¬های ایمنی اختصاصی، مؤثر در التهاب ایمنی (فصل دوم تحقیق)
کاربر محترم میتوانید جزئیات فایل مبانی نظری سیتوکین ها،آدنوزین دآمیناز، -اینترلوکین–6، – سیتوکین¬های ایمنی اختصاصی، مؤثر در التهاب ایمنی را مطالعه و در صورت نیاز دانلود نمایید.
مبانی نظری سیتوکین ها،آدنوزین دآمیناز، -اینترلوکین–6، – سیتوکین¬های ایمنی اختصاصی، مؤثر در التهاب ایمنی (فصل دوم تحقیق)
مشخصات این متغیر:
منابع: دارد
پژوهش های داخلی و خارجی: دارد
کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی
نوع فایل:wordوقابل ویرایش
-آدنوزین دآمیناز
آدنوزین دآمیناز یک آنزیم سیتوپلاسمی است که برای تولید و تکثیر لنفوسیتها ضروری است (بوث و همکاران،2012). این آنزیم به خصوص در سیستم لنفاوی مانند ندولهای لنفی، طحال و تیموس یافت میشود (کریستالی و همکاران، 2001). تحقیقات نشان میدهد آدنوزین دآمیناز فقط در درون سلول نیست و در خارج سلول نیز آن را میتوان یافت که برای اتصال به غشا سلول 3 مولکول در سطح غشا وجود دارد (صبوری، 2003). آدنوزین دآمیناز یک گلیکوپروتئین است که از یک رشته پلیپپتیدی با 311 اسید آمینه تشکیل شده است. این آنزیم در سال 1984 توالی یابی شد (دادونا، 1984). آدنوزین دآمیناز 2 ایزوآنزیم دارد که به صورت ADA-I و ADA-II نامیده میشوند (نیدزویکی، 1991).
ساختار کریستالی آدنوزین دآمیناز در موش به صورت یک پلیپپتید 8 رشتهای است از رشتههای موازی آلفا و بتا میباشد. این رشتهها به وسیلهی 9 باند هیدروژنی به هم متصل شدهاند. در انتهای رشته بتا COOH-terminal قرار دارد که جایگاهی برای مهار کنندهها[1]یا جایگاهی برای یون روی میباشد.عنصر روی، کوفاکتور آنزیم آدنوزین دآمیناز است (ویلسون و همکاران، 1991).
بسیاری از آنزیمها در سنتز پورینها دخالت دارند که آدنوزین دآمیناز یکی از آنها میباشد. آدنوزین دآمیناز در تمام بافتهای بدن پستانداران حضور دارد. PNP[2] و XOD[3] نیز از آنزیمهای مسیر سنتز پورین هستند. PNP یک آنزیم سلولی است و مانند آدنوزین دآمیناز در بافتهای بدن توزیع زیاد ی دارد. همچنین از سلولهای T تمایز یافته آزاد میشود. اما بیشترین مکان فعالیتش در گرانولوسیتهای خون محیطی و بافتهای لنفوئیدی است (موریواکی و همکاران، 1999).