مبانی نظری تنش خشکی و محلول پاشی برگی
تنش خشکی و محلول پاشی برگی,مبانی نظری تنش خشکی و محلول پاشی برگی,مبانی نظری تنش خشکی و محلول پاشی برگی (فصل دوم تحقیق)
کاربر محترم میتوانید جزئیات فایل مبانی نظری تنش خشکی و محلول پاشی برگی را مطالعه و در صورت نیاز دانلود نمایید.
مبانی نظری تنش خشکی و محلول پاشی برگی (فصل دوم تحقیق)
مشخصات این متغیر:
منابع: دارد
پژوهش های داخلی و خارجی: دارد
کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی
نوع فایل:wordوقابل ویرایش
اثر تنش خشکی بر تعداد و سطح برگ گیاه
محدودیت سطح برگ میتواند اولین خط دفاعی برای مقابله با خشکی باشد. محدودیت در سطح برگ به معنی کاهش در میزان فتوسنتز تک برگ و جامعه گیاهی است. در شروع تنش آب ممانعت از رشد سلولی منجر به کاهش توسعه برگها میشود، که کاهش جذب آب و تعرق را به دنبال خواهد داشت. به طور کلی تنش آب نه تنها اندازه هر برگ را محدود میکند بلکه در گیاهان دارای رشد نامحدود تعداد برگها نیز به علت کاهش تعداد و سرعت رشد شاخهها محدود میشوند(تایز و زایگر،1382). سلیم و همکاران (2007) گزارش نمودند کاهش سطح برگ بیشتر به دلیل کاهش تعداد برگ است تا اندازه برگ (Saleem et al., 2007 ). نسمیت و ریچی (1992) با اعمال تنش کمبود آب در دوره قبل از گردهافشانی ذرت مشاهده نمودند که در زمان تنش نه تنها سطح برگ کاهش مییابد بلکه سرعت رشد آن نیز تحت تأثیر قرار گرفته و ظهور برگ را به تأخیر میاندازد. به گزارش آنها چنانچه تنش آب بعد از مرحله پنج برگی اعمال شود تعداد کل برگها تغییر نخواهد کرد زیرا تمایز سیستم انتهایی در مرحله فوق پایان یافته است (Nesmith& Rithie., 1992 ). ثقه الاسلامی و همکاران (1384) نیز طی تحقیقی در خصوص اثرات تنش خشکی در مرحله رشد رویشی ارزن نوتریفید به این نتیجه رسیدند که تنش متوسط خشکی باعث کاهش سطح برگهای بالایی گیاه میگردد درحالی که تنش شدیدتر باعث کاهش سطح تمامی برگها شد و همچنین با افزایش شدت تنش تعداد برگ نیز کاهش پیدا کرد. کاهش رشد برگ که در آستانه پتانسیلهای آبی برگ روی میدهد با گونه گیاهی تغییر میکند، به عنوان مثال در آفتابگردان پتانسیلهای آب برگ 2/0- تا 4/0- مگاپاسکال موجب توقف رشد برگ میشوند (Boyer., 1970 ). در ذرت آستانه پتانسیل آب برگی، 7/0- مگاپاسکال و در سویا 2/1- مگاپاسکال است (Acevado., 1971 ). وقتی آب کافی باشد برگها در وضعیت عمودی نسبت به تشعشع خورشید قرار میگیرند و حداکثر فتوسنتز در گیاه انجام میگیرد، اما میزان تلفات آب در حداکثر مقدار خود قرار دارد، وقتی گیاه تحت تنش کمبود آب قرار میگیرد، برگها حالت موازی با تشعشع خورشیدی دارند و به این ترتیب بار گرمایی و تعرق کاهش مییابد، در این حالت نور غیرمستقیم برای فتوسنتز کافی است (کوچکی و همکاران، 1367).
– اثر تنش خشکی بر کلروفیل ( aو b ) و کارتنوئید برگ
کاهش محتوی کلروفیل تحت شرایط تنش خشکی گزارش شده است و حفظ غلظت کلروفیل تحت شرایط تنش خشکی به ثبات فتوسنتز در این شرایط کمک میکند (Castrillo & Trujillo., 1994 ). تنش خشكی تاثیر مستقیم بر كاهش شاخص كلروفیل برگ و در نتیجه عملكرد گیاه دارد (Schlemmer et al., 2005). آنتولین و همکاران (1995) نیز دریافتند که با افزایش تنش خشکی عدد کلروفیلمتر افزایش یافته و میزان کلروفیل برگ کاهش مییابد ولی نسبت کلروفیل a/b افزایش مییابد (Antolin et al., 1995). سینکی و همکاران (2004) نیز گزارش کردند در تنش طولانی مدت، دهیدراسیون بافتها منجر به فرآیند اکسیداتیو شده که باعث زوال ساختار کلروپلاست و کاهش کلروفیل و در نهایت کاهش فعالیت فتوسنتزی میشود(Sinaki., 2004). به نظر میرسد کاهش کلروفیل تحت تنش به واسطه اثر کلروفیلاز و در نتیجه تجزیه کلروفیل میباشد. کاهش محتوی کلروفیل کتان تحت تنش خشکی نیز توسط محققین دیگر گزارش شده است ( Shukry., 2001).
اثر تنش خشکی بر تعداد و سطح برگ گیاه
محدودیت سطح برگ میتواند اولین خط دفاعی برای مقابله با خشکی باشد. محدودیت در سطح برگ به معنی کاهش در میزان فتوسنتز تک برگ و جامعه گیاهی است. در شروع تنش آب ممانعت از رشد سلولی منجر به کاهش توسعه برگها میشود، که کاهش جذب آب و تعرق را به دنبال خواهد داشت. به طور کلی تنش آب نه تنها اندازه هر برگ را محدود میکند بلکه در گیاهان دارای رشد نامحدود تعداد برگها نیز به علت کاهش تعداد و سرعت رشد شاخهها محدود میشوند(تایز و زایگر،1382). سلیم و همکاران (2007) گزارش نمودند کاهش سطح برگ بیشتر به دلیل کاهش تعداد برگ است تا اندازه برگ (Saleem et al., 2007). نسمیت و ریچی (1992) با اعمال تنش کمبود آب در دوره قبل از گردهافشانی ذرت مشاهده نمودند که در زمان تنش نه تنها سطح برگ کاهش مییابد بلکه سرعت رشد آن نیز تحت تأثیر قرار گرفته و ظهور برگ را به تأخیر میاندازد. به گزارش آنها چنانچه تنش آب بعد از مرحله پنج برگی اعمال شود تعداد کل برگها تغییر نخواهد کرد زیرا تمایز سیستم انتهایی در مرحله فوق پایان یافته است (Nesmith& Rithie., 1992). ثقه الاسلامی و همکاران (1384) نیز طی تحقیقی در خصوص اثرات تنش خشکی در مرحله رشد رویشی ارزن نوتریفید به این نتیجه رسیدند که تنش متوسط خشکی باعث کاهش سطح برگهای بالایی گیاه میگردد درحالی که تنش شدیدتر باعث کاهش سطح تمامی برگها شد و همچنین با افزایش شدت تنش تعداد برگ نیز کاهش پیدا کرد. کاهش رشد برگ که در آستانه پتانسیلهای آبی برگ روی میدهد با گونه گیاهی تغییر میکند، به عنوان مثال در آفتابگردان پتانسیلهای آب برگ 2/0- تا 4/0- مگاپاسکال موجب توقف رشد برگ میشوند (Boyer., 1970). در ذرت آستانه پتانسیل آب برگی، 7/0- مگاپاسکال و در سویا 2/1- مگاپاسکال است (Acevado., 1971). وقتی آب کافی باشد برگها در وضعیت عمودی نسبت به تشعشع خورشید قرار میگیرند و حداکثر فتوسنتز در گیاه انجام میگیرد، اما میزان تلفات آب در حداکثر مقدار خود قرار دارد، وقتی گیاه تحت تنش کمبود آب قرار میگیرد، برگها حالت موازی با تشعشع خورشیدی دارند و به این ترتیب بار گرمایی و تعرق کاهش مییابد، در این حالت نور غیرمستقیم برای فتوسنتز کافی است (کوچکی و همکاران، 1367).
– اثر تنش خشکی بر کلروفیل ( aو b) و کارتنوئید برگ
کاهش محتوی کلروفیل تحت شرایط تنش خشکی گزارش شده است و حفظ غلظت کلروفیل تحت شرایط تنش خشکی به ثبات فتوسنتز در این شرایط کمک میکند (Castrillo & Trujillo., 1994). تنش خشكی تاثیر مستقیم بر كاهش شاخص كلروفیل برگ و در نتیجه عملكرد گیاه دارد (Schlemmer et al., 2005). آنتولین و همکاران (1995) نیز دریافتند که با افزایش تنش خشکی عدد کلروفیلمتر افزایش یافته و میزان کلروفیل برگ کاهش مییابد ولی نسبت کلروفیل a/b افزایش مییابد (Antolin et al., 1995). سینکی و همکاران (2004) نیز گزارش کردند در تنش طولانی مدت، دهیدراسیون بافتها منجر به فرآیند اکسیداتیو شده که باعث زوال ساختار کلروپلاست و کاهش کلروفیل و در نهایت کاهش فعالیت فتوسنتزی میشود(Sinaki., 2004). به نظر میرسد کاهش کلروفیل تحت تنش به واسطه اثر کلروفیلاز و در نتیجه تجزیه کلروفیل میباشد. کاهش محتوی کلروفیل کتان تحت تنش خشکی نیز توسط محققین دیگر گزارش شده است ( Shukry., 2001).